Η μεγάλη πατάτα είναι μια σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους από τον χώρο του παιδικού βιβλίου. Κεντρικό θέμα είναι οι πατάτες, σε όλες τις πιθανές μορφές τους.
Σύλληψη/Υλοποίηση: Αλίκη Γιαννάκη
Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου ξεκίνησε να γράφει βιβλία για παιδιά το 2000 αλλά πρέπει να ήταν ιππότης του Καλού από πολύ νωρίτερα, μιας και το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο (και ένα καλύτερο σήμερα) μάλλον προϋπάρχουν της συγγραφής ούτως ή άλλως. Καμιά καλή «πατάτα» κυκλοφορεί στο βιογραφικό του; Για να δούμε…
Έχω κάνει πολλές “πατάτες". Όσες μπορώ τις διορθώνω και ζητώ συγνώμη. Οι αγαπημένες μου είναι οι ορθογραφικές “πατάτες". Το βιβλίο μου "Όχι Κυρία" είναι γεμάτο λέξο-ορθογραφικές “πατάτες" αλλά ο εκδότης το εξέδωσε χωρίς να το διορθώσει! Και με την Αλεξάνδρα Κ* γράψαμε κάποτε τη λέξη Δινώσαυρος στο εξώφυλλο ενός βιβλίου μας λάθος: με "ι" και "ω". Αλλά δεν το διορθώσαμε γιατί είχαμε λόγο. Το λάθος μας αυτό βοηθά να φτάνουν πατάτες αληθινές σε ανθρώπους που τις περιμένουν για να μαγειρέψουν! Αλλά την πιο φοβερή πατάτα για την οποία ευθυνόμαστε εγώ, ο Δίκαιος Χατζηπλής και η Μύρτω Δεληβοριά, και ούτε θα τη διορθώσω, ούτε θα τη μετανιώσω ποτέ, είναι η πατάτα που βάλαμε σε ένα βιβλίο μας: Η ΑΣΥΡΜΑΤΗ ΠΑΤΑΤΑ! Μάλιστα! Πρόκειται για την πατάτα που εφηύρε, με τη φαντασία που του χάρισαν τα βιβλία, ο ήρωας της Χαριστικής Βιβλιοθήκης μας ο Σοφοκλής! Έχει τηλεσκοπική κεραία και είναι τρομερά χρήσιμη. Απαραίτητη θα έλεγα. Πρώτα από όλα γιατί αν κάποιος φίλος σου έχει κι αυτός ασύρματη πατάτα μπορείτε να συνεννοείστε από απόσταση. Επίσης γιατί όταν την πλησιάσεις κοντά σε παιδί που έχει φάει πρόσφατα πατάτες κάνει έναν πολύ αστείο ήχο και σε προειδοποιεί ότι πλησιάζεις πατατοφάγο! Επίσης -το πιο σημαντικό- αν τυχαίνει να έχεις στο σπίτι ασύρματη μελιτζάνα και ασύρματο κιμά, μπορείς εύκολα να φτιάξεις ασύρματο μουσακά.
Ναι θα ήθελα να κάνω “πατάτες" μαζί με τη Ζωή και την παρέα της από το Παραμύθι με τα Χρώματα του Αλέξη Κυριτσόπουλου, μαζί με τον Μικρό Νικόλα του Goscinny και του Sempé και τον Μανολίτο τον Γυαλάκια της Elvira Lindo. Επίσης, με φίλους και φίλες μου εικονογράφους που από τις πατάτες που τους ξεφεύγουν βγαίνουν οι πιο ωραίες απροσδόκητες ιστορίες.
Ναι. Βλέπω όλα αυτά τα υπέροχα που έχουμε καταφέρει οι άνθρωποι μέσα στα χρόνια αλλά βλέπω και τις "πατάτες" μας. Το περιβάλλον ας πούμε. Μεγάλη “πατάτα". Έχω την ελπίδα ότι παιδιά και μεγάλοι θα καταλάβουμε έγκαιρα τις “πατάτες" μας και θα φροντίσουμε να τις διορθώσουμε, να τις κάνουμε πουρέ ή έστω τηγανητές που μου αρέσουν πολύ.
Comentarios