Η βιβλιοπρόταση από τον Δημήτρη | Ας Διαβάσουμε παρέα ... με τον Γάτο Μαουρίτσιο
Βιβλίο : Το Ποτάμι του Tom Percival | εκδόσεις Ίκαρος
Ηλικία : 3+
Ετικέτες: Συναισθήματα και διαχείριση, απώλεια
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ .
"Ανάλαφρο και παιχνιδιάρικο, αργό και μελαγχολικό, άγριο και θυμωμένο...Όπως ακριβώς κι αν είναι το ποτάμι, ο Ρόουαν το αγαπά γιατί αλλάζει διαρκώς, όπως ακριβώς κι η δική του διάθεση."
Ο Τομ Πέρσιβαλ μετά από δημιουργίες που άφησαν ιστορία (ανάμεσά τους το "Η θάλασσα είδε" και "Η Αόρατη") επανέρχεται με αυτό το εκπληκτικό εικονογραφημένο βιβλίο που κάτι μου λέει πως θα αγαπηθεί πολύ...
Ο συμπληρωματικός τίτλος του βιβλίου είναι "Τα συναισθήματα ρέουν κι αλλάζουν όπως...ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ".
Στην ιστορία αυτή ερχόμαστε αντιμέτωποι με την έννοια της απώλειας, μιας κατάστασης που θα πυροδοτήσει έναν καταιγισμό συναισθημάτων στην παιδική ψυχή του Ρόουαν. Κι από την άλλη, έχουμε τη μεταβαλλόμενη φύση των συναισθημάτων και τον παραλληλισμό τους με την αέναη αλλαγή της φύσης και συγκεκριμένα ενός ποταμού.
Το ποτάμι αποκτά ανθρώπινο χαρακτήρα, προσωποποιείται, συμπάσχει με τον ήρωα και περνάει από διάφορα στάδια... Ηρεμίας, γαλήνης, οργής, θυμού, φαινομενικής ακινησίας μέχρι που κάτι θα δώσει το έναυσμα για να ζωντανέψει και πάλι... Όπως ακριβώς και ο ίδιος ο Ρόουαν!
Το εικονογραφικό σύμπαν που έχει πλάσει ο Τ.Πέρσιβαλ είναι για μία ακόμα φορά εξαιρετικά πετυχημένο! Η φύση και οι αλλαγές της αποτυπώνονται με τον πιο όμορφο τρόπο, παράλληλα με τον ψυχισμό του κεντρικού ήρωα. Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο, για να είμαι ειλικρινής!
Σίγουρα από τα πιο δυνατά βιβλία της χρονιάς!
--------------------------------------------------------------------------------
Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Γκιλδάκη
Ονομάζομαι Δημήτρης, ζω στην Κέρκυρα, είμαι μπαμπάς 2 κοριτσιών και εργάζομαι ως δάσκαλος σε Δημοτικό σχολείο. Μικρός ήθελα να γίνω μουσικός, όμως η ζωή τα έφερε έτσι και περιτριγυρίζομαι καθημερινά από μικρά ανθρωπάκια.
Όταν πρωτομπήκα σε τάξη να διδάξω ένιωθα ότι χαμογελούσα συνεχώς, πάρα το άγχος μου... Τα βιβλία ήταν, είναι και θα είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου...Τα χρησιμοποιώ συνέχεια στο σχολείο και όχι μόνο.
Σαν φοιτητής ξεκίνησα να συλλέγω παραμύθια και έκτοτε η συλλογή μου όλο και μεγαλώνει! Όταν γνώρισα τη γυναίκα μου, ενώσαμε εκτός από τις ζωές μας και τις συλλογές μας... Από τότε που έγινα μπαμπάς, πράγμα που το είχα όνειρο από μικρή ηλικία, έπεσα με τα μούτρα στο παιχνίδι και δεν θέλω να ξανασηκωθώ...
Λατρεύω να παίζω με τις μικρές μου με ξύλινα παιχνίδια και να κατασκευάζουμε ό,τι μπορεί να κατεβάσει ο ανθρώπινος νους!
Αν ένα πράγμα αποτελεί μεγάλη κινητήρια δύναμη στη ζωή μου, εκτός από τα παιδιά μου, αυτό είναι η δημιουργικότητα! Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτή!