Η μεγάλη πατάτα είναι μια σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους από τον χώρο του παιδικού βιβλίου. Κεντρικό θέμα είναι οι πατάτες, σε όλες τις πιθανές μορφές τους.
Σύλληψη/Υλοποίηση: Αλίκη Γιαννάκη
Πολυβραβευμένος, με μεγάλη καριέρα εντός και εκτός των συνόρων, αγαπημένος τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους βιβλιοφάγους.
Ο Πέτρος Μπουλούμπασης δεν χρειάζεται περιττές συστάσεις και φιοριτούρες. Τον υποδεχόμαστε με χαρά στη «μεγάλη πατάτα» για να μιλήσουμε με χιούμορ και καλή διάθεση για όλα αυτά που συνήθως δεν λέμε.
Πρώτα απ’ όλα, ευχαριστώ για την ερώτησή σας γιατί μου δίνεται η αφορμή να «τσαλακωθώ», που λέει και η νεολαία μας, αλλά και να καταστήσω σαφές στο κοινό μας ότι η ζωή του εικονογράφου δεν είναι όπως νομίζουν οι περισσότεροι, μόνο δόξα, βραβεία, πρωτοσέλιδα, φεϊσμπουκικές αγκαλιές μετά καρδούλας και life-style εκκεντρικότητες. Θέλω να ξέρει ο κόσμος που μας διαβάζει, ότι εκτός από καλλιτέχνες δεν παύουμε -μέσα μας- να είμαστε και άνθρωποι. Απλοί άνθρωποι σαν όλους τους άλλους, που πάμε κι εμείς κανονικά να ψωνίσουμε στη λαϊκή, με τη φόρμα, άβαφτοι κ.τ.λ.. Δεν γίνεται μια καριέρα να φτάσει κατευθείαν στη στρατόσφαιρα, χωρίς να έχουν προηγηθεί και κάποιες ατυχίες ή... «πατάτες», επιτρέψτε μου, σύμφωνα με το δικό σας λεξιλόγιο.
Στην προσπάθεια, τώρα, να σας εξιστορήσω μια τέτοια όσο και αν σκάλισα το παρελθόν μου, δυστυχώς, δεν κατάφερα να βρω ούτε μία! Λυπάμαι. Θα σας διηγηθώ όμως μια ανάλογη ιστορία, ενός πολύ καλού φίλου και συναδέλφου χωρίς να αποκαλύψω τ’ όνομά του (γιατί είναι και μεγάλο). Στον φίλο, λοιπόν, είχε ανατεθεί να εικονογραφήσει ένα κείμενο για παιδικό βιβλίο με βασική ηρωίδα ένα κοριτσάκι. Με την αφηρημάδα να είναι ένα στοιχείο που τον επισκεπτόταν συχνά, ο φίλος διάβασε το κείμενο …κάπως επιπόλαια, έκανε την εικονογράφηση και έστειλε το τελικό αποτέλεσμα στον εκδότη. Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του συναδέλφου, ακολούθησε ο εξής τηλεφωνικός διάλογος:
- ‘Ελα Πετρ... ε, έλα (ακολουθεί όνομα εικονογράφου), λάβαμε τις εικόνες, γενικά μας άρεσαν... μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα ψιλοσημαντικό.
- Α, ευχαριστώ! Πρόβλημα; Τι πρόβλημα;
- Στο βιβλίο η ηρωίδα περιγράφεται, πρώτον, ως ξανθιά και, δεύτερον, λέει ότι δεν της αρέσει να φοράει φούστες! Εσύ την έχεις ζωγραφίσει μελαχρινή και με φούστα!
- Χμμμ, εεε, γμουχχχ... μήπως για να το σώσουμε, να ...αλλάζαμε στο κείμενο τις συγκεκριμένες περιγραφές; Ε;
- …
- …
- Μα... η ιστορία βασίζεται σε ΥΠΑΡΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, το κοριτσάκι της ιστορίας ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ!
- …
- …
- Ναι, παρακαλώ... δεν σας ακούω, πάρτε το μηδέν...
Δυστυχώς, δεν ξέρω τι έγινε στη συνέχεια. Έχασα κάθε επαφή μαζί του πριν προλάβει να μου πει. Φήμες λένε ότι αυτό του έγινε μάθημα (not), η καριέρα του ακολούθησε τη σταθερή πορεία ενός roller coaster, ασπάστηκε το τζόκινγκ, το life coaching και άλλες θρησκείες, και πλέον ζει απομονωμένος σε ένα γκέτο των βορείων προαστίων παρέα με τις γάτες του. Ωστόσο, κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι τις εικονογραφήσεις του δεν τις κάνει ο ίδιος αλλά οι ειδικά εκπαιδευμένες γάτες.
Οn the record θα πω ότι το «λάθος» ή «ατύχημα», με ή χωρίς εισαγωγικά, παίζει δομικό ρόλο στη δουλειά μου. Είναι κατά μια έννοια ο πυρήνας της.
Off the record όμως, θα πάρω αποστάσεις από την ίδια μου την φράση και απλώς θα παραδεχτώ ότι όποιος έχει γάτα/γάτες σπίτι του, ξέρει πολύ καλά ότι το λάθος και το ατύχημα είναι στο καθημερινό μενού και απλώς τα «ντύνει» με κουλτουρέ θεωρίες.
Μακριά από εμάς αυτές οι υπεδυνάμεις και οι «διορθώσεις» του ενός! Υπάρχουν ουσιαστικές ποιότητες ζωής εξάλλου, που δεν λειτουργούν έτσι. Δεν επιβάλλονται, δεν έχουν ανάγκη από φωνές και υψωμένα δάχτυλα «χαρισματικών», ούτε ζητούν την ψήφο της ψηφιακής αρένας.
Στο υποθετικό σενάριο τώρα, που αποκτούσα τελικά μια τέτοια υπερδύναμη, αναρωτιέμαι τι αλήθεια χρειάζεται διόρθωση σε όλο αυτό το σημερινό κομψοτέχνημα; Μπορούμε άραγε να το κάνουμε ακόμα καλύτερο, να αγγίξουμε την τελειότητα; Η θέληση υπάρχει και με μπροστάρη τον πνευματικό μας κόσμο, πιστεύω πως, ναι! Μπορούμε!
Όπου πλέον και να στρέψουμε το βλέμμα, απέραντη ψηφιακή χαρά, λουλουδάτες καλημέρες και πλατιά χαμόγελα μάς σφυροκοπούν ευχάριστα. Ένα πανανθρώπινο τσουνάμι από προσωπικούς θριάμβους, λαμπερά αυτοπορτραίτα για κάθε λόγο και χωρίς λόγο, κοινωνικούς ακτιβισμούς με προσωρινή αλλαγή φωτογραφίας προφίλ, πεφωτισμένες απόψεις για κάθε θέμα της επικαιρότητας, αλλά και παραλίες και καφεδάκια και σοφά ρητά και γενέθλια, με τις ευχές να ανταλλάσσονται με comment από ανθρώπους που μένουν στο ίδιο σπίτι και ημερολόγια καραντίνας και εμβολιασμένα μπρατσάκια και σπιτικοί λαχανοντολμάδες ανάμεσα σε ανακοινώσεις θανάτων, συνοδεία από μια πλούσια ψηφιακή ποικιλία ανταποκρίσεων που περιλαμβάνει: καρδούλες κατακόκκινες, φατσούλες χαμογελαστές, φατσούλες δακρυσμένες, λουλουδάκια κ.ά. Όλα αυτά και άλλα τόσα σε ένα ατέλειωτο ζάπινγκ από εμάς. Σε μια απέραντη ψηφιακή υπεραγορά όπου όλα έχουν θέση στο ράφι. Όλα τα συναισθήματα μια φατσούλα. Όλοι οι άνθρωποι μια φατσούλα. Όλα ένα, γίναμε ένα, νικήσαμε!
Γαριδάκια, δεν το συζητάμε. Είσαι απόλυτα σίγουρος ότι τρως 100% καθαρό πλαστικό. Με τα πατατάκια υπάρχει πάντα το ρίσκο να γευτείς τυχόν ίχνη πατάτας και δεν είναι να παίζεις με αυτά.
Λίγα λόγια για την Αλίκη Γιαννάκη
Η Αλίκη ήρθε στον κόσμο του παιδικού βιβλίου το 2015 με "Το μυστικό του Αϊ-Βασίλη" (εικόνες: Πέτρος Μπουλούμπασης). Ακολούθησε το "Μαμούν", μαζί με τον Ματθαίο Αμανατιάδη, το 2020 (εκδ. Μικρή Σελήνη/ εικόνες: Στέλλα Δημητρακοπούλου).
Τον Απρίλιο θα κυκλοφορήσει "Το Νησί του Ίσην" πάλι μαζί με τον Ματθαίο (εκδ. Μάρτης / εικόνες: Ρένια Μεταλληνού ).
Εικονογραφημένα κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε ποικίλα μέσα, από παιδικά παιχνίδια και ρούχα έως μουσικά περιοδικά.
Παρ' όλα αυτά, είναι σχεδόν διάσημη για το κάροτ κέικ της και το μεγαλύτερο πάθος της δεν είναι άλλο από το καλλιτεχνικό πατινάζ.