Η μεγάλη πατάτα είναι μια σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους από τον χώρο του παιδικού βιβλίου. Κεντρικό θέμα είναι οι πατάτες, σε όλες τις πιθανές μορφές τους.
Σύλληψη/Υλοποίηση: Αλίκη Γιαννάκη
Με ξεχωριστές φιγούρες, χρώματα και συναισθήματα γεμίζει η Έφη Λαδά τον χώρο του παιδικού βιβλίου από το 1991. Στην πολύχρονη καριέρα της έχει λάβει βραβεία, διακρίσεις, εκθέσεις, υποψηφιότητες σε διεθνείς διοργανώσεις. Για να δούμε αν μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και καμιά «πατάτα»…
Ω, γεια σας! Τι λέτε τώρα; Με έχετε ικανή να κάνω «πατάτες»; Ουδέποτε. Μόνο από κάποιους γνωστούς ακούω να κάνουν «πατάτες» που είναι αφηρημένοι και δεν παραδέχονται τις «πατάτες» τους.
Εεε, δεν μπορώ να λέω ψέματα. Αυτή η ιστορία που θα σας διηγηθώ μου φέρνει μεγάλη ταραχή και είναι δικό μου πάθημα. Πριν από λίγα χρόνια ανέλαβα να εικονογραφήσω ένα βιβλίο, που είχε πολλή δουλειά και βιαστική ημερομηνία παράδοσης. Δουλεύω ατελείωτες ώρες ώσπου πλησιάζει η μέρα να παραδώσω το βιβλίο. Όλα είναι έτοιμα εκτός από το εξώφυλλο. Πάντα έχει περισσότερη δουλειά το εξώφυλλο. Αφού φτιάχνω τόσα προσχέδια ώστε να καταλήξω στο ιδανικό για εμένα, ξεκινάω με το χρώμα. Περνάνε 5 μέρες δουλειάς μέχρι που βάζω την τελευταία πινελιά. Το κοιτάζω και το ξανακοιτάζω. Όλα είναι όπως τα θέλω. Είμαι ευχαριστημένη.
Τη Δευτέρα, αρχίζω να τα οργανώνω όλα και κλείνω ραντεβού παράδοσης για το τέλος της εβδομάδας. Αριθμημένες μακέτες σε ζελατίνα, το story board, όλα έτοιμα. Θέλω να κόψω ένα χοντρό χαρτόνι για να κάνει κόντρα μέσα στον φάκελο να μην τσακίζουν οι μακέτες. Μετράω το χαρτόνι στις διαστάσεις που θέλω, παίρνω το κοπίδι και χρατς κόβω το χαρτί μια και δυο φορές… Ακριβώς κάτω από το χαρτόνι είναι το εξώφυλλο που το είχα αφήσει τελευταίο για να μπει στον φάκελο. Ένα κόψιμο ακριβώς στην μέση της μακέτας του εξωφύλλου τη χωρίζει στα δύο. Με πιάνουν κλάματα, τρέμω και παθαίνω διάφορα, από φούντωμα και ξαφνικό ιδρώτα μέχρι παγωμένα ρίγη και δύσπνοια.
Προσπάθησα, αφού πέρασαν λίγες ώρες, να βρω την ψυχραιμία μου και να κολλήσω με προσοχή τη μακέτα από την πίσω μεριά. Πολύ αργότερα, στο ατελιέ, αφού σκαναρίστηκε το εξώφυλλο, ο γραφίστας με τα μαγικά του έσβησε στον υπολογιστή τη γραμμή που φαινόταν το κόψιμο. Από τότε και μετά προσέχω πάρα πολύ όταν κόβω τα χαρτόνια μου!
Θα έλεγα πως στο μυαλό μου έρχεται ο Δον Κιχώτης και οι φαντασιοπληξίες του αλλά και οι τρομερές γκάφες του. Τα ταξίδια του Δον μαζί με τον πιστό σύντροφο του, τις περισσότερες φορές, δεν έχουν καλή κατάληξη.
… να μην καμαρώνουμε τα παιδιά, να μην παρατηρούμε την δίψα τους να μάθουν πράγματα, αλλά και να μην τα επιβραβεύουμε.
Τηγανιτές πατάτες! Χωρίς σκέψη, χωρίς τύψεις, χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Πάντα χοντροκομμένες τηγανιτές πατάτες, που συνοδεύουν τα πάντα!.
