Ένα φανταστικό πλάσμα διηγείται την ιστορία ενός αστροναύτη, του Άστρο, που προσγειώνεται στον πλανήτη του με μια αποστολή. Οι δυο τους γίνονται φίλοι και μαζί εξερευνούν, μοιράζονται, ζουν παρέα. Ώσπου μια μέρα, το ίδιο το φανταστικό πλάσμα εξαφανίζεται για πάντα, συνεχίζοντας να παρατηρεί από μακριά τον πλανήτη του και τον φίλο του τον Άστρο, που πρέπει να μάθει να ζει πλέον μόνος του...
Όταν φτάνει ο Άστρο σε έναν μακρινό πλανήτη, όλοι θέλουν να τον γνωρίσουν. Ποιο είναι αυτό το παράξενο πλάσμα και γιατί βρίσκεται εκεί; Ανάμεσά τους, αποκτά έναν φίλο και μαζί του εξερευνά τα παράξενα τοπία του κόσμου: βουνά, σπηλιές, ωκεανούς. Κάποτε όμως ο φίλος του απομακρύνεται βίαια από κοντά του και ο Άστρο καλείται να αντιμετωπίσει τα δύσκολα ερωτήματα που αγγίζουν την ίδια την ύπαρξη: Τι γυρεύουμε εδώ; Γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτε;
Ο Ισπανός καλλιτέχνης Μανουέλ Μαρσόλ αναμειγνύει λάδι και ακρυλικά, μπλέκει κολάζ με οργανικές υφές και δημιουργεί αφηρημένα σεληνιακά τοπία, για να μας ταξιδέψει σε ένα δικό του απέραντα ποιητικό σύμπαν, γεμάτο ερωτήματα για τη ζωή, για τα πιο βαθιά συναισθήματα, τη μοναξιά, την ανάγκη για σύνδεση, αλλά και την απώλεια… θυμίζοντάς μας ότι δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά αστρική σκόνη.
Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους εικονογράφους των τελευταίων ετών, ο Μαρσόλ, με πληθώρα βραβείων και διακρίσεων, στην προσπάθειά του «να ανακτήσει τη γοητεία που προκάλεσαν τα μαγεμένα μέρη μέσα του ως παιδί» (Celia Fraile, ABC), μας ανοίγει την πόρτα σε έναν δικό του, αφαιρετικά δοσμένο κόσμο, τον οποίο έκανε να ολοκληρωσει δέκα χρόνια, αποδομώντας με ευαισθησία τη ζωή, το πόσο τρωτοί είμαστε και πόσο μοιραζόμαστε κοινά συναισθήματα στη βάση της ύπαρξής μας.
«Η απώλεια και η θλίψη, αλλά και η ανακάλυψη και η παιδική ηλικία ως τόπος αιώνιας επιστροφής, είναι τα σπουδαία θέματα που εξερευνά ο Μαρσόλ, μέσα από τον αστροναύτη και τον εξωγήινο» (Álvaro Devís, Valencia Plaza). Γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτε; αναρωτιέται ανάμεσα σε άλλα ο Μαρσόλ και μας παίρνει μαζί του σε ένα απίστευτο εικονογραφημένο ταξίδι στα αστέρια… μα και τόσο κοντά στη γη, εμπνευσμένο από την απώλεια του πατέρα του, όταν ο ίδιος ήταν μόλις 11 ετών.
«Το μόνο για το οποίο ψάχνουμε είναι ο Άνθρωπος.
Δεν χρειαζόμαστε
άλλους κόσμους.
Καθρέφτες χρειαζόμαστε.»
Στανίσλαβ Λεμ
Σολάρις
(μτφρ. Γιώργος Τσακνιάς, Ποταμός, 2003)
————
Εκδόσεις Carnivora
Ηλικία 6+
Συγγραφέας/ Εικονογράφηση: Μανουέλ Μαρσόλ
Μετάφραση: Χριστίνα Φιλήμονος